DE GROTE BEWUSTZIJNS VERANDERING
DEEL 7 inhoudsopgave
OPLOSSEN
OF
GENIETEN
VAN UW
CREATIE
SPEL
KENT GEEN GRENZEN ZOLANG U
UW EIGEN CREATIE MAAR LOS LAAT
DUS NIET OORDEELT, IETS
OPDRINGT
OF VAN IETS EINDIGS
PROBEERT TE OVERTUIGEN
"DE
VOLGENDE
GENERATIE
STAAT OP
HET
PUNT
OM IN U
GEBOREN
TE
WORDEN"
ZIJ DIE IN HET VERLEDEN LEVEN BEGRIJPEN NIETS VAN HET OVERAL HIER EN NU
***
ZIJ DIE IN DE TOEKOMST LEVEN BEGRIJPEN NIETS VAN HET CREATIE SPEL
***
ZIJ DIE BANG ZIJN OM HET VERLEDEN TE VERANDEREN BEGRIJPEN NOG NIET DAT ER NIETS AAN HET VERLEDEN TE VERANDEREN VALT.
***
ZIJ DIE BANG ZIJN OM DE TOEKOMST TE VERANDEREN BEGRIJPEN NOG NIET DAT ER NIETS AAN DE TOEKOMST TE VERANDEREN VALT.
***
ALLEEN ZIJN DIE VERLEDEN, HEDEN EN TOEKOMST INNERLIJK BEHEERSEN BEGRIJPEN DAT ER IN HET ALLES NIETS IS GEWEEST DAN ALLEEN HUN EIGEN CREATIE
***
ALLEEN ZIJ BEHOREN TOT DE WARE BEWUSTZIJNSGENIETERS
***
WELKE DE REIZIGERS ZIJN BINNEN EN BUITEN ZICHZELF
***
AL WARE ZIJ EEN
Op dit moment staan er 6 miljard menselijke werelden op u te
wachten…
om ontdekt te worden.
Deze 6 miljard menselijke werelden heeft u tot vandaag nooit
leren kennen…
omdat u er een oordeel over had.
Deze 6 miljard menselijke werelden heeft u tot vandaag nooit
leren kennen…
omdat u uw gevoelens aan hen opdrong.
Deze 6 miljard menselijke werelden heeft u tot vandaag nooit
leren kennen…
omdat u ze probeerde te overtuigen met alleen uw eenzame waarheid.
Hoe kan iemand die nog nooit de 6 miljard anderen uit zichzelf
heeft leren kennen…
weer volledig in zichzelf zijn.
Is het nooit bij u opgekomen dat de anderen u niets te bieden
hebben…
omdat u ze er nooit de kans voor gaf.
Want iedere oordeel, opgedrongen gevoel en eenzame overtuiging…
is als een grens die u niet kunt slechten.
Waardoor u de rest van uw eigen schepping niet leert kennen…
en blijft ronddolen in een oneindige wereld die u zelf beeindigd heeft.
Iedere ontmoeting met je andere zelven…
vertelt een verhaal over jezelf.
Je schepping is dan ook een boek…
dat buiten jezelf tot leven is gekomen.
Om je volledige zelf beter te leren kennen en ervaren.
Wie zou u zijn… als alle talenten van uw kinderen, zussen, broers, vaders, moeders, opa's oma's etc. weer als een familie in u verenigd zouden zijn.
U zou alles zijn.
© Alles uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, Internet, UniNet of op welke andere wijze ook, zolang u maar na het lezen van dit boek over uzelf het geheel herschrijft voor uzelf zodat u weer dat kunt wezen want u weer wilt zijn.
Zo nu u weer weet wie u bent.
Dus begrijpt dat uzelf het verleden en toekomst bent en alles en iedereen in en om u heen.
Kunt u zich de vraag stellen wat u met deze nieuwe wetenschepping gaat doen.
Besef hierbij goed dat er vandaag alleen al op aarde meer dan 6 miljard mensen iedere nacht dromen.
Dat van deze miljarden mensen er al miljoenen hun dromen de volgende dag kunnen herinneren.
Dat van deze miljoenen er al honderduizenden zijn die al begrijpen dat dromen niets anders dan andere levens zijn.
Dat van deze honderdduizenden er al tienduizenden zijn die al hun levens geheel of gedeeltelijk kunnen reconstrueren.
Dat er van deze tienduizenden er al duizenden zijn die bewust van leven naar leven kunnen reizen.
Dat er van deze duizenden er al honderden zijn die bewust het leven creeeren.
Dat er van deze honderden al tientallen zijn die het leven zijn.
Dat er van deze tientallen maar een is die wij allemaal zijn.
Nu u dus weer weet wie u bent.
Blijft de vraag wie u Overal Hier en Nu weer als schepper wilt zijn.
Uzelf of toch maar weer al die afgescheiden anderen.
Die uiteindelijk toch allemaal uzelf blijken te zijn.
U zult verbaast zijn hoeveel mensen om u heen al als u zijn.
U zult verbaast staan hoeveel mensen vandaag al in hun dromen leven.
Praat weer eens met deze mensen om u heen.
Want wat hebt u te verliezen.
Alleen uw onwetendheid misschien.
De volgende generatie van mensen.
Zal heel anders zijn dan de huidige mensen denken.
Het zullen geen mensen zijn die ruimteschepen bouwen om het universum te verkennen.
Het zullen geen mensen zijn die nog betere en snellere computers en telecommunicatie- apparatuur bouwen om het universum te doorgronden.
Het zullen geen mensen zijn die nog verfijndere medische apparatuur bouwen om iemand te helpen.
Het zullen geen mensen zijn die wetenschap bedrijven om op alle levensvragen in detail een antwoord te geven.
Het zullen gewoon mensen zijn die van hun huidige bewustzijn gaan genieten of van bewustzijn veranderen.
Waardoor zij automatisch een nieuwe wereld betreden.
Een wereld waarin de schepper zich bevrijd heeft van zijn schepping.
En nu bewust kan reizen van levensspel naar levensspel.
Ofwel van omhulsel naar omhulsel dat bij een bepaald levensspel past.
Deze mensen zullen de ware nieuwe generatie vertegenwoordigen.
Een generatie van vrije mensen.
Die continue als toeristen overal te vinden zijn.
Waardoor ze hun scheppingspotentieel ten volle benutten om zichzelf volledig te leren kennen.
Dit is dus de generatie.
Die niet meer zielig in het donkerste kamertje van haar huis blijft zitten om haar ellende eindeloos te herhalen.
Al ware het alles wat er is en nog zal zijn.
Dit is de generatie die u Overal Hier en Nu al kunt zijn.
Tenminste.
Wanneer u Overal Hier en Nu gaat genieten of van bewustzijn veranderd.
De toerist zegt laat het spel beginnen of laat het volledig los.
Want er zit een groot verschil tussen hen die bewust spelen en alles loslaten.
Zij die bewust spelen pakken constant wat vast om het daarna weer bewust los te laten.
Hierdoor kunnen zij op dat moment nooit overal tegelijkertijd zijn.
Want eenmaal iets vastgepakt.
Hoe kort het ook duurt.
Resulteert in tijd en ruimte tussen het volledige zelf en de schepping daaruit.
Waarbij je maar aan een heel klein deel in de plaats van het geheel je aandacht schenkt.
Hierbij is het natuurlijk niet de vraag of het ene beter of slechter is dan het ander.
Het is meer de mens bewust maken van de mogelijkheden binnen en buiten zichzelf.
En als je dan weer van al deze mogelijkheden bewust bent
Dan ga je weer mee in de stroom die je al bent.
Dan gaat het allemaal vanzelf.
Het kost je geen ruimte en tijd meer.
En dat is de dragelijke lichtheid van het bestaan.
Het hof van heden.
Wanneer de eenheid in u begint te groeien.
Net zolang totdat u weer gelijk aan de eenheid bent.
Zijn u en de eenheid weer een en dezelfde.
Deze levenskus.
Kunt u alleen aan uzelf geven.
Omdat de eenheid alleen zichzelf kan wakker kussen.
Al ware het een schone slaapster.
Die levens-lang gewacht heeft.
Op haar eigen kus.
Niet de kus van een ander.
Want deze kussen vonden binnen en buiten hem plaats.
Maar de enige ware kus.
Die iemand overal.
Aan zichzelf geeft.
Deze levenskus.
Openbaart aan u uw volledige verleden en toekomst.
Die na de kus der eenheidsliefde.
Ofwel de volledige erkenning van de eigen schepping.
Volledig oplost in het zelf.
Waardoor u weer volledig weet wie u was voordat u begon met scheppen.
Hiermee heeft u het bewustzijn van.
De eenheid als Onbereikbare.
De eenheid als Schuldige.
De eenheid als Verlosser.
De eenheid als Potentie.
Verruild voor het bewustzijn dat de eenheid en de mens een en dezelfde zijn.
Met dit bewustzijn heeft u de Cassandra Crossing overgestoken.
Altijd de waarheid voorspellen.
Maar nooit geloofd worden.
Is nu vervangen door het feit.
Dat waarheid en geloof een en dezelfde zijn geworden.
Omdat de waarheid en geloof in u een zijn geworden.
Ofwel voor de India kenners onder ons.
Dat Joga - de zoektocht naar de eenheid - zijn bestemming heeft gevonden.
Waarbij Jiva de drager van de ziel de zoeker was.
Waardoor Maya en al haar illusies opgelost werden.
En Atman ofwel de geest weer verenigd werd met Jiva en Maya tot een geheel.
Waardoor Brahma ofwel de eenheid weer zijn volledige zelf kon zijn.
En het Nirvana ofwel zijn wederom bereikt werd.
Maar u had natuurlijk ook gewoon in Nederland kunnen blijven.
Om deze volledige waarheid te hervinden.
Maar wie wil er nu in Nederland zijn.
Wanneer alles buiten Nederland meer te bieden heeft.
De eenheid wil niet buiten Nederland zijn.
Omdat Nederigheid alle Hoogmoed in evenwicht brengt.
Waardoor in Nederland Alles oplost in Niets.
Maar Nederland.
Leeft ook in Belgie.
Een Lieflijk land waar veel minder regels zijn.
Maar Nederland leeft ook in Duitsland.
Een Grundlich land waar veel meer regels zijn.
Maar Nederland leeft ook in Frankrijk.
Een Nostalgisch land waar men in het verleden leeft.
Maar Nederland leeft ook in Engeland.
Waar de Engelen de waarheid verkondigen die niet gehoord wordt.
Maar Nederland leeft ook in Spanje.
Een Avontuurlijk land waar eens de toekomst lag.
Maar Nederland leeft ook in Italie.
Een Glorieus land zonder grenzen.
Maar Nederland bestaat ook in Rusland.
Een Beerachtig land dat uit zijn winterslaap ontwaakt.
Maar Nederland bestaat ook in China.
Een Geitachtig land dat op de juiste kans wacht.
Maar Nederland leeft ook in Afganistan.
Een Broeierig land waar de hoop der wanhoop leeft.
Maar Nederland leeft ook in Irak.
Een Schorpioen met een dodelijke angel die het vuur kan ontsteken.
Maar Nederland leeft ook in Amerika.
Een Grote Stier.
Die Nederland eens geweest is.
Totdat de Hoogmoed en Deemoed in elkaar oplossen tot alles en niets.
Wie wil Nederland vandaag zijn.
India, Belgie, Duitsland, Frankrijk, Engeland, Spanje, Italie, Rusland, China, Afganistan, Irak, Amerika.
Of deze en alle anderen.
Welke betekenis hebben al deze landen aan de eenheid gegeven.
Zonder naar elkaar te luisteren.
Waardoor deze landen nooit de ware betekenis van de eenheid hebben begrepen.
Waaraan alle oorlogen geen verandering hebben gebracht.
Totdat al deze landen van bewustzijn zijn veranderd.
En ieder land de hele wereld als zichzelf zag.
En als zodanig ging behandelen.
Eerst van buiten.
Toen van binnen.
En dan overal.
Was er geen betekenis meer die de wereld had.
Was er geen reactie meer die iets op iemand had.
Waren er geen tegengesteld gedachten, woorden en daden meer tussen twee werelden.
Een wereld zonder leugens en bedrog.
Een wereldwaarheid.
Alsof deze er altijd was geweest.
Alsof er nooit een binnen- en buitenland heeft bestaan.
Als je op basis hiervan alle menselijke betekenissen, reacties, tegengestelde gedachten over de Eenheid zou afpellen.
Houd je niets en tegelijkertijd alles over.
Wil je de eenheid eerst stoffelijk ervaren.
Kijk dan eerst gewoon om je heen in de wereld die jezelf geschapen hebt.
En vergeet hierbij het buitenland niet.
Want alleen wanneer jij alle binnen- en buitenlanden als deel van jezelf accepteert.
Kun je jezelf op aarde pas als geheel ervaren.
En wanneer deze wereld je niet meer bevalt.
Dan wordt het tijd om van bewustzijn te veranderen.
Waardoor de aarde met al haar landen oplost in jezelf tot niets.
Waarna je weer nieuwe werelden kan creeeren.
Werelden die beantwoorden aan je nieuwe bewustzijn.
Een bewustzijn zonder strijd.
Maar misschien vandaag nog niet.
De Mens die een God uit de eenheid creeert.
Leeft als gevolg van deze creatie buiten de eenheid.
Binnen de eenheid kan immers geen God bestaan.
Omdat in de eenheid alles en niets geen enkele betekenis hebben.
Welke betekenis hebben de mensen in den beginne aan hun eigen God gegeven.
In de eerste bewustzijnsfase van een schepping bestaat er God de Mens.
Waarbij God en Mens nog als een en dezelfde gezien en ervaren worden.
In de tweede bewustzijnsfase van een schepping bestaan er God en de Mens.
Waarbij de afscheiding tussen Schepper en Geschapene begint plaats te vinden.
In de derde bewustzijnsfase van een schepping bestaan er God en de Mensen.
Waarbij de schepping zich gaat afsplitsen in meerdere scheppingsdelen.
In de vierde bewustzijnsfase van een schepping bestaan er God en de Chaos.
Waarbij de scheppingen nagenoeg het volledige contact hebben verloren met de schepper.
In de vijfde bewustzijnsfase van een schepping ziet de Chaos, God als de onbereikbare.
Waarbij de schepping in het geheel niet meer weet dat Schepper en Geschapene eens EEN waren geweest.
In de zesde bewustzijnsfase van een schepping wijst de Chaos, God aan als de schuldige.
Waardoor zij al het goddelijke in zichzelf volledig ontkent.
In de zevende bewustzijnsfase van een schepping vraagt de Chaos, God om verlossing.
Waardoor uit de Chaos weer Orde kan ontstaan.
In de achtste bewustzijnsfase van een schepping begint de Orde het Goddelijke weer in zich op te nemen.
Waardoor het evenwicht tussen Schepper en Geschapene weer hersteld wordt.
In de negende bewustzijnsfase van een schepping beginnen Schepper en Geschapene weer in elkaar op te gaan.
Waardoor de eenheid weer hersteld wordt.
In de tiende bewustzijnsfase besluit God de Mens geen betekenis te geven aan zichzelf.
Waardoor God de Mens oplost in het alles en niets.
Waar geen Goden en Mensen meer bestaan.
God.
Mens.
Schepper.
Schepping.
Kunnen alleen maar bestaan als je iets een menselijke betekenis geeft.
Waardoor automatisch de polariteit tot stand komt.
Die later door de bewustzijnsfasen heen steeds meer materialiseert van tegenstrijdige gedachten.
In tegenstrijdige woorden.
In tegenstrijdige daden.
In uiteindelijk de materie zelf.
Welke God dient u vandaag.
De God van de Oorlog.
Ofwel de God van Goed en Kwaad.
Die zeer populair is in de bewustzijnsfasen vier, vijf, zes en zeven.
Deze God is almachtig, wraakzuchtig, jaloers, partijdig, rechter, meester, veroordeeld en soms genadig.
Deze God bestaat dankzij het gevecht dat hij constant in stand houdt.
De God van het Evenwicht.
Die zeer populair is in de bewustzijnsfasen drie en acht.
Deze God is gelijk, verzoeningsgezind, vergevend, transformerend, onpartijdig, zelfontdekker, broeder en niet oordelend, opdringerig of overtuigend.
Deze God bestaat dankzij de grenzenloze uitwisseling van energie en informatie.
De God van de Eenheid.
Die zeer populair is in de fasen twee en negen.
Deze God is eenheidsgericht, bewust, genietend.
Deze God bestaat dankzij het constante oplossen van zijn schepping in zichzelf.
De God de Mens.
Die zeer populair is in de fasen een en tien.
Deze GodMens is onbewegelijk, onsterfelijk, oneindig, onzichtbaar, ontastbaar en stil.
Deze GodMens bestaat dankzij het bestaan.
Welke GodMens bent u vandaag.
Zal een veel gestelde vraag worden in de komende jaren op alle plaatsen in uw universum.
Want GodMens bewustzijn zal bepalen waar u de komende jaren zult zijn.
In weer een volgende oorlog.
In de werelden van evenwicht.
In de wereld van eenheid.
In uzelf.
Welk GodMens wilt u zijn.
Voordat u op een ander gaat stemmen.
Is het misschien verstandig dat u eerst op uzelf stemt.
Want de anderen kunnen uw wereld niet veranderen.
Dat kunt u alleen maar zelf.
Verander de wereld begin bij uzelf.
Is dus een oneindige wijsheid.
Die wij wel kennen.
Maar niet in onszelf erkennen.
Waardoor wij hem niet als waarheid kunnen ervaren.
Op een ander stemmen.
Draagt de verantwoordelijkheid van uw leven over op deze ander.
Terwijl de ander niet liefdevoller en/of wijzer is.
Dan U Overal Hier en Nu zelf bent.
Op een ander stemmen is dus vluchten voor jezelf.
Voor je eigen wereld.
Voor je eigen creatie.
Voor alle anderen die je om jezelf als jezelf geschapen hebt.
En als je je stem dan toch hebt uitgebracht op een ander.
Blijkt dat deze zich niet aan zijn verkiezingsbelofte houdt.
Omdat jij je ook nog niet aan je eigen beloften kunt houden.
Blijkt dat deze nog steeds oordeelt over andere partijen.
Omdat jij je oordeel ook nog steeds uitspreekt over andere partijen.
Blijkt dat deze je nog steeds zijn verkiezingsprogramma probeert op te dringen.
Omdat jij je verlangens en verwachtingen ook nog steeds aan anderen opdringt. Blijkt dat deze alles en iedereen nog probeert te overtuigen van het eenzame gelijk.
Omdat jij de anderen ook nog steeds probeert te overtuigen van je individuele gelijk.
En zo verandert er na een verkiezing niets.
Totdat er iemand opstaat die iets zegt.
Wat u altijd al voelde.
Maar nooit durfde uit te spreken, huilen, schreeuwen.
Omdat u dit tegenover de anderen niet kon doen.
De anderen die uw eigen kinderen zijn.
Schaamt u zich als ouder nog steeds voor uzelf.
Of voor uw kinderen.
Dan schaamt u zich om hier op aarde aanwezig te zijn.
De man die opstaat.
En uitspreekt, uithuilt en uitschreeuwt wat u voelt.
Is het verlangen van uzelf.
Dat nu naar buiten komt.
Omdat u dit gevoel niet meer kan tegenhouden.
Omdat u anders door de leugens die u de hele dag aan uzelf en de anderen vertelt.
Ten onder zou gaan.
Deze man die opstaat bent u dus zelf.
Behandel hem dan ook als uzelf.
Opdat u weer veranderen kan.
Als de wonderen vanzelf komen.
Weet je dat je weer een bent met de eenheid.
De eenheid waar wonderen geen wonderen.
Maar heel gewoon zijn.
Het eenheidsbewustzijn is de behoefte om iets te wensen ontstegen.
Omdat zij alles tegelijkertijd kan zijn.
Het leven laten stromen is nu in de plaats gekomen van creeeren.
Stromen zonder inspanning en grenzen.
Ervaren zonder keuzen en afstemming.
Leven zonder vechten en tegenstellingen.
Nergens meer zijn.
Zonder ik of jij.
Zonder intuitie.
Zonder wensen.
Zonder geheugen.
Omdat dit allemaal opgelost is.
In een zee van vrij bewust zijn.
Zelfmedelijden.
Is het laatste kledingsstuk.
Waarvan u zich zal moeten ontdoen.
Voordat u weer volledig in de waarheid ontwaakt.
Een GodMens kent geen zelfmedelijden.
Omdat hij alles is.
Dus zich achter niets meer kan verschuilen.
Alles en Niets bestaan allebei tegelijkertijd.
Het is echter je bewustzijn dat bepaald.
Of je je in het Alles, Niets of Alles en Niets tegelijkertijd bevindt.
Waar uw bewustzijn ofwel aandacht zich op enig moment bevindt.
Bent U.
Wat mogelijk en onmogelijk is.
Moet eerst in uw bewustzijn aanwezig zijn.
Voordat het zich kan manifesteren in uw schepping.
Die als je deze weer loslaat.
Weer oneindig kan zijn.
Waarom bent u hier op aarde gekomen.
Om gelijk weer weg te gaan.
Of.
Om te genieten van uw eigen creatie.
De Grote Bewustzijnsverandering heeft u geleerd.
De onevenwichtigheden in verleden en toekomst op te lossen en los te laten.
Waarna u in het heden weer alle aandacht kunt geven aan de dingen waarvan u geniet.
De aankomst.
U bent.
Overal Hier en Nu.
Uw licht.
Uw dimensies.
Uw wereld.
Uw creatie.
U reageert niet.
U heeft geen betekenis.
U heeft geen naam.
U heeft geen toekomst en verleden.
U bent Overal Hier en Nu.
U heeft geen bagage.
U heeft geen bestemming..
Uw Overal Hier en Nu is helder.
U komt van nergens.
En gaat nergens naartoe.
U reist door uw creatie.
U heeft geen plan.
Omdat het plan de stroom is.
Zonder dat u hoeft te zwemmen.
Er zijn geen obsessies, Ego en Oge.
Want u heeft ze nog niet gedacht.
Wie bent u dit keer.
De vraag is wie wilt u nu zijn.
En straks.
Weer iemand anders.
Of nu een keer allemaal tegelijkertijd.
Alles is normaal.
Alles is in evenwicht.
U bent niet menselijk.
Want mensen leven maar op 1 plaats 1 keer.
U bent van alle ruimten en tijden.
Dus u bent zich nog van alles bewust.
Zonder grenzen.
Dus zonder beperkingen.
Het leven in u.
Stroomt nog binnen en buiten u.
Al ware het een geheel.
Neem een stoel.
Een stoel zonder betekenis.
Je weet Nu waar en wanneer je bent.
Want daar zit nog geen verschil tussen.
U kijkt rond.
En ziet een ander.
Maar u weet dat u het zelf bent.
U loopt door.
Puur op gevoel.
Want alleen het gevoel laat u stromen.
U bent nog niet eenzaam, ziek en ongelukkig maar geniet van iedere seconde.
Want deze woorden hebben nog geen betekenis.
Omdat u het tegenstrijdige denken nog niet gecreerd heeft.
Dus deze twee woorden hebben dezelfde betekenis als stoel of God.
Geen enkele betekenis dus.
Dus kan u er ook niet over nadenken.
En zonder gedachten kan niets vastgehouden worden.
Maar is alles in beweging.
Alles tegelijkertijd.
Waar kom je vandaan.
Uit de eenheid.
Hoewel.
Je bent de eenheid nog.
Want je hebt nog geen geheugen.
Door ontkenning vastgehouden.
Alles is nog volledig erkent als jezelf.
Als je eigen creatie.
Dus is er nog geen ruimte en tijd tussen schepper en schepping.
De eenheid.
Ligt en is overal.
Alleen wordt dit door onbewuste mensen.
Niet meer gezien.
Omdat zij hun oneindig zijn.
Hebben ingeruild voor 1,2,3,4,5 of meer zintuigen.
Zintuigen.
Waarmee hij zichzelf beperkingen oplegt.
In ruimte en tijd.
De eenheid gelooft niet in beperkingen.
De eenheid is dus altijd dichtbij.
Je hoeft alleen maar van bewustzijn te veranderen.
Om hem te bereiken.
Overal jezelf.
Hoe ben je op aarde gekomen.
Dat is een kwestie van je bewustzijn afsplitsen.
Om daarna te ontkennen dat je eens al je creaties zelf geweest bent.
Meer is het niet.
Noem het licht.
Voordat het in alle kleuren op aarde uiteenviel.
Maar licht en kleuren zijn illusies.
Alle mensen zonder zintuigen weten dit.
Omdat ze nooit van het licht en de kleuren gescheiden zijn geweest.
Zij reizen dus altijd in het Overal Hier en Nu.
Zonder ruimte en tijd verlies.
De maximale snelheid van licht en geluid.
Creeer je pas als de waarheid te zwaar is geworden.
En je je hiervoor probeert te verbergen.
In een uithoek van je creatie.
Waar bijna al het licht ontbreekt.
Omdat je jezelf niet meer wilt zien.
Laat staan helemaal erkennen.
Massa kan zich niet versnellen tot boven de lichtsnelheid.
Omdat het dan oneindig zou worden.
Wordt wel eens op aarde gezegd.
Maar massa is niets anders dan onverwerkt verleden/toekomst.
Dus vastgehouden Ego en Oge creaties ofwel tegenstrijdige discussies.
En wie wil er nu deze ballast.
Welke de massa en zwaartekracht in feite op aarde zijn.
Levenslang meesjouwen.
Waarbij massa gematerialiseerd (lichaam) onverwerkt verleden/toekomst is.
En zwaartekracht ongematerialiseerd (ziel) onverwerkt verleden/toekomst is.
Dat kan toch alleen een volledige blinde bedenken.
En deze blinden sjouwen deze massa en zwaartekracht mee in ruimte en tijd.
Omdat ze niet meer zonder kunnen.
Denken ze.
In de eenheid reis je altijd zonder massa en zwaartekracht.
Dus altijd op basis van volledig bewustzijn.
Welke geen enkele energie kost.
Omdat net zoals massa en zwaartekracht ook energie niet in de eenheid bestaat.
Bewustzijn dat vrij is.
Niets vasthoudt.
Dus geen grenzen kent.
Heeft u al moeite om ons te volgen.
Waarbij U en ons natuurlijk hetzelfde zijn.
Waarom is ieder universum rond.
Omdat wij er de betekenis van rond aan hebben gegeven.
Het universum is echt niet rond of vierkant.
Het universum is Maya ofwel een tijdelijke illusie.
Dat door uw tegenstrijdig denken gecreerd en in stand gehouden wordt.
Zolang u bewust of onbewust uw aandacht op deze illusie richt.
Totdat u van dit herhalen genoeg heeft.
In ieder universum.
Heb je allerlei bewustzijns dragers.
Waarbij het aantal zintuigen bepaald hoe deze drager er als omhulsel uitziet of uitvoelt.
Maar ook wat je met dit omhulsel kan waarnemen.
Wat je waarneemt veranderd dus op basis van de zintuigen die je op dat moment daar en dan gebruikt.
Op 1 tijdstip en 1 plaats kan je dus een oneindig aantal verschillende werelden waarnemen.
Door alleen maar van zintuigen ofwel bewustzijn te wisselen.
Het waargenomen verandert dus nooit.
Want de eenheid is onveranderlijk.
Alleen de waarnemer en zijn hulp- c.q. ervaringsmiddelen veranderen.
Door zichzelf beperkingen ofwel grenzen op te leggen.
In ruimte en tijd.
We komen dus op aarde om de eenheid.
Met maar 5 tot 6 zintuigen te ervaren.
Ofwel iets oneindigs met iets eindigs te bevatten.
Hetgeen natuurlijk nooit zal lukken.
Maar natuurlijk wel leuk is.
Voor hen die hier de lol van in kunnen zien.
Je hebt dus geen raket nodig om de maan te verkennen.
Je hoeft alleen maar van bewustzijn te veranderen.
En de maan te zijn.
En op al deze ontdekkingsreizen.
Ben je nog geen seconde in de tijd en millimeter in de ruimte voor of achteruit gegaan.
En om ieder bewustzijn ofwel pakket van zintuigen dat je aanneemt.
Vormt zich een wereld.
Die steeds zwaarder wordt omdat je er ook nog eens betekenis aan geeft.
Waardoor eerst zwaartekracht en daarna massa ontstaan.
Die deze eenzijdige schepping steeds meer vasthouden.
En dit alles gaat zich steeds onevenwichtiger in ruimte en tijd verplaatsen.
Terwijl de eenheid die je bent nog steeds niet is veranderd.
Natuurlijk ben je iedere keer nieuwsgierig.
Hoe het dit keer weer zal zijn.
Om met zo weinig te voelen.
Ontluikend bewustzijn in de eenheid.
Zo kan je je scheppingsspel ook noemen.
De aarde is ervoor om met bijna niets te beginnen.
Terwijl je alles Overal Hier en Nu bereiken kan.
Wat een avontuur.
Wat een weg.
Wat een spel.
Waarin ik volledig verantwoordelijk ben voor het leven.
En als ik alles aan de armen weggeef.
Gaat het dan makkelijker.
Welke armen.
Zij die geen geld hebben.
Of.
Zij die geen bewustzijn hebben.
Je moet dus eerst weten wat je eigenlijk wilt weggeven.
Weggeven kan trouwens niet.
Want in de eenheid blijft alles behouden.
Dus alles wat je weggeeft krijg je terug.
Nee alles wat je weggeeft heb je al terug.
Tenminste zolang je er geen ruimte en tijd tussen wenst.
Dus twijfelt aan het feit dat dit zo is.
Ik kom uit de eenheid.
De eenheid waaruit ik mij in de menselijke vorm geschapen heb.
Terwijl ik de eenheid nog steeds niet vergeten ben.
Waar komt u vandaan.
Geef het Door.
Draai het Om.
Breng je Schepping in Evenwicht.
Blijf jezelf in je eigen Schepping.
De Gave die je weer kunt gebruiken.
Leef Overal Hier en Nu.
Geniet of laat je creatiespel los.
Zijn 7 stappen in bewustzijn.
Van een menselijk naar een oneindig vrij wezen.
Want alleen door bewustzijnsverandering kan je het zijn.
En verandering kost niets.
Net zoals de waarheid.
Verandering is er immers altijd geweest.
Je hoeft er alleen maar weer gebruik van te maken.
Al ware het alsof je weer van de wal in de levensrivier springt.
Waarbij de rivier precies weet waar je naartoe wilt.
Omdat je de rivier zelf bent.
Je kan natuurlijk ook op de kant blijven zitten.
Om te zien hoe je creatie aan je voorbijgaat.
Zonder er aan deel te nemen.
Aan de kant ken je maar 1 dorp.
In de rivier kom je langs allerlei dorpen.
Waar je voorbij kan stromen.
Tot in de zee waar alles weer samenkomt.
Of even stil kan staan.
Reizen is prachtig.
Als je weet hoe.
Samen met de rivier die je zelf bent.
Weg met de vrije wil.
Want er bestaat geen vrij wil.
Als je alles al bent.
Van wie zou je de vrije wil dan wel gekregen hebben.
Van God.
Van Jezelf.
Van Je Schepping.
Van Het Leven.
Als God alles is en alles geschapen heeft.
Zijn jij en God toch een en dezelfde.
Iemand die van een ander een vrije wil heeft gekregen.
Scheid zich direct af van de eenheid.
Al ware er in den beginnen twee en niet een.
Hetgeen natuurlijk absurd is om over na te voelen.
Maar je kan er wel eeuwig over nadenken.
Hoe je de verantwoordelijk van je eigen leven kunt ontlopen.
Iemand zegt dat hij uit de eenheid komt.
Wat zegt u daarvan.
Dat kan natuurlijk niet.
Want u weet al alles wat je op aarde kunt weten.
Of toch niet helemaal.
Het ene dorp waar u woont.
Heeft u nog nooit met de ogen van de 6 miljard andere bewoners bekeken.
Omdat u ze veroordeeld om hun anders zijn.
Zelfs uw vrouw heeft u nooit de kans gegeven om u haar eigen wereld te laten zien.
Zelfs uw man heeft u nooit de kans gegeven om u zijn eigen wereld te laten zien.
Zelfs uw kinderen heeft u nooit de kans gegeven om u hun eigen wereld te laten zien.
U heeft door uw oordelen.
Het opdringen van uw eigen gevoelens.
Het overtuigen van uw eenzijdige gelijk.
Het leven steeds meer aan uzelf ontnomen.
Door uw familie, vrienden en kennissen niet als uzelf te zien.
Dus van uw eigen dorp weet u ook al eigenlijk niets.
Hoe denkt u dan te kunnen oordelen over iemand.
Die zegt dat hij uit de eenheid komt.
Weglopen uit het dorp helpt natuurlijk even.
Maar in je achterhoofd weet u beter.
Dat de chaos van je gedachten nooit lang kunt volhouden in het oerwoud achter het dorp.
Dus vroeg of laat keer je terug weer terug.
Om niet van gedachten te veranderen.
Maar om je gedachten op te geven.
Waarna je je gevoel hervindt.
En voor het eerst in dit menselijke leven wat lijden was.
In de anderen jezelf leert kennen.
Zonder grenzen.
Je hele leven op avontuur.
Eerst in je eigen dorp.
En dan als snel op de golven van de levensrivier langs alle dorpen.
Zonder ook maar in het oerwoud der tegenstrijdige gedachten gevangen te zitten.
Want hij die de truc van het niet meer denken, oordelen, opdringen en overtuigen doorheeft.
Kan hem overal toepassen.
Omdat deze truc overal het zelfde werkt.
Waarna alle poorten van bewustzijn weer voor u geopend zijn.
Maar omdat u nu nog besloten heeft dat anderen niet mogen kunnen wat u vandaag nog niet kan.
Blijft u het geheim in uzelf ontkennen.
Omdat u door de anderen nog niet vrij wil zijn.
Want het zou een groot gezichtsverlies voor u zijn.
Dat andere mensen eerst meer of minder dan u kunnen.
Hetgeen natuurlijk onmogelijk is.
Omdat u en uw schepping altijd tegelijkertijd van bewustzijn veranderen.
En nooit om de beurt.
Dus omdat u de anderen nog steeds niet als uw gelijken ziet en behandeld.
Is het in uw huidige dorp voor de anderen verboden om naar een ander dorp te gaan.
Dus kan een ander dorp niet bestaan.
Dus heeft een ander dorp ook nooit bestaan.
Dus zal het ook nooit bestaan.
Totdat natuurlijk de rest van de bewoners uw dorp qua bewustzijn verlaten hebben.
Omdat er in zo'n dorp gewoon niet te leven valt.
Een dorp waar alleen maar een koning en voor de rest slaven zijn.
In dit dorp is de koning alleen.
Wilt u de laatste of de eerste zijn die uw dorp verlaat.
Of gaat u allemaal tegelijkertijd.
Op.
In een meer evenwichtig dus meer volledig bewustzijn.
Aan de oevers van de levensrivier.
Maar dan toch nog denkt de koning van zijn eigen dorp.
Dat hij deze stap van lijden naar leven kan vertragen of onderdrukken.
Door de verantwoordelijkheid van je leven aan iets hogers of lagers dan jezelf over te dragen.
De schuld aan een of meer anderen te geven.
Medicijnen te slikken.
Operaties te ondergaan.
Of.
Helemaal langs de kantlijn te blijven staan.
Om net zolang te wachten.
Totdat je een ons weegt.
Dus alles om de waarheid die je nu weer weet maar nog niet aankan te ontlopen.
Lukt dat.
Nee dat lukt niet.
Want het dorp wordt steeds leger en onevenwichtiger qua bewustzijn.
En je weet nu dat jij en jij alleen de oorzaak bent.
Je moet genieten of veranderen om zij die al genieten of veranderd zijn te begrijpen en doorgronden.
Een andere weg dan je eigen weg is hopeloos.
Omdat andere wegen tot niets lijden.
Dan toch maar "ik wil niet en ik kan niet" schreeuwen.
Onmogelijk.
Jezelf wederom veroordelen tot een holbewoner.
Die zelf het vuur niet accepteert van de andere stambewoners om warm te worden.
Maar je stem verstomt steeds meer.
Omdat de hele wereld om je heen aan het veranderen is.
Je kan het niet meer tegenhouden.
Je weet het.
Maar je kan het nog niet helemaal aan.
Om het lijden los te laten.
Nee de dood binnen en buiten jezelf.
Een gezichtspunt van het oneindige leven.
Is toch geen leven.
Zo zal eenieder eens voor de keuze komen te staan.
De eenheidsbewuste mensen ofwel facetten van zichzelf binnen en buiten hen.
Overal te aanvaarden als zichzelf.
Het zal u morgen al overkomen.
En overmorgen.
Net zolang totdat u hen allemaal als uw volledige zelf geaccepteerd heeft.
De levensrivier blijft stromen.
Daar valt niets aan te veranderen.
Springt u er nu al in.
Eet een garnaal eens met een schil.
Gewoon om het eens te proberen.
Een kleine stap naar bewustwording.
Want iedere verandering van patroon maakt je bewuster.
Iedere garnaal heeft immers 6 miljard menselijke verhalen te vertellen.
Welke kent u tot nu toe.
Alleen die ene winkel waar u altijd uw garnalen koopt.
Alleen die ene soort die u altijd uitkiest.
Alleen die ene dag waarop u altijd garnalen koopt.
Alleen die ene winkelier waardoor u altijd geholpen wilt worden.
Alleen die ene saus die u altijd over uw garnalen gooit.
Alleen die ene handeling waarmee de garnalen altijd pelt.
Alleen.
Waar ben je geboren.
Geboren wat is dat.
Als je nooit dood kan gaan.
In de eenheid plant je je dus niet voort.
Hoe kan je je voortplanten als je alles al bent.
Alleen zij die nog denken dat zij nog niets zijn.
Willen zich voortplanten om iets meer te zijn.
Om uiteindelijk alles te bereiken.
Alles.
Maar dat was je toch al.
Waar komt dat voortplanten dan vandaan.
Omdat iedereen met zintuigen het doet.
Lijkt dat aannemelijk.
Misschien zijn er wel mensen die zich bewust voortplanten.
Zonder voortplantingsdoel dus.
Maar gewoon omdat ze het leuk vinden om nog meer van zichzelf.
Om zichzelf heen te creeeren en ervaren.
En zich te verbazen over de veelzijdigheid die zij zelf zijn.
Dan zie je je kinderen dus niet meer als aardse kinderen.
Maar als een reflectie van je innerlijke zelf buiten jezelf.
Waarmee je mee kan spelen.
Al ware het de lust van je leven.
Spelen met kinderen zonder iets te verwachten van hen.
Omdat alle verwachtingen al zijn uitgekomen voordat het spel begon.
Je kinderen kinderen laten zijn.
Zonder ze te begrenzen.
Je kinderen zien stromen in de levensrivier.
Iedere keer terugkomend met verhalen over andere dorpen.
Dat kunnen je kinderen je geven.
Als je er bewust voor kiest om ze vanaf hun creatie buiten jezelf vrij te laten.
Hoe zou u uzelf vandaag als ouder omschrijven.
Als vader.
Als moeder.
Als opa.
Als oma.
Als kind.
Als baas.
Als slaaf.
Als beest.
Als mens.
Als God.
En wie zou u eigenlijk voor u kinderen willen zijn.
Zou u alle rollen eens willen ervaren.
Zonder oordeel.
Zonder overtuiging.
Zonder opdringen.
Zonder goed of slecht.
En als u dat zou kunnen.
Hoe zou u dan vanaf vandaag uw kinderen behandelen.
Als uzelf.
Wilt u leren reizen.
Van bewustzijn naar bewustzijn.
Ofwel.
Van schepping naar schepping.
Ofwel.
Van omhulsel naar omhulsel.
Ofwel.
Van zintuigen naar zintuigen.
Ofwel.
Van betekenis naar betekenis.
Ofwel.
Van lichaam naar lichaam.
Ofwel.
Van systeem naar systeem.
Bewust of onbewust.
In de eenheid heb je geen familie zoals op aarde.
Omdat je de hele familie tegelijkertijd zelf bent.
Kinderen worden door iedereen opgevoed.
Dus overal waar de levensrivier langskomt.
Wordt het kind.
Zonder vragen.
Zonder oordelen.
Zonder overtuiging.
Zonder opdringen.
Zonder twijfels.
Als volwaardig lid geaccepteerd.
Omdat het gewoon is.
Een kind leert dus van iedereen wat.
Omdat iedereen een kind als deel van zichzelf ziet.
En als zodanig onvoorwaardelijk accepteert.
Iedereen heeft dus kinderen.
Alle kinderen.
Luistert u nog wel wat hier gezegd wordt.
Of probeert u er met uw aardse waarden en normen.
Weer wat anders van te maken.
Iets moois.
Iets vies.
Iets wat wel kan.
Iets wat niet kan.
Ofwel alle tegenstrijdigheid die een aardbewoner maar met zijn Ego en Oge bij elkaar kan denken.
Om iets wat gewoon bestaat.
Iets wat gewoon leeft.
Weer in een of andere gevangenis te stoppen.
Waarna het weer langzamerhand sterft.
Omdat je het alleen voor jezelf wilt houden.
Zonder dat je er aandacht aan geeft.
Wat aan alles wat een aardbewoner eenmaal heeft.
Hoeft hij geen aandacht meer aan te geven.
Denkt hij.
En aan alles wat hij keurig opgeborgen heeft mogen ook anderen geen aandacht geven.
Want het is alleen van hem.
En zo zien alle verzamelaars met hun kleine en grote collecties aan mensen, dieren, planten, mineralen etc.
Hun verzamelingen langzaam ziek en ongelukkig worden.
Omdat zij in hun gevangenis het daglicht niet meer mogen zien.
En zo sterft uiteindelijk de verzamelaar met zijn verzameling.
Omdat de verzamelaar de gevangene was van de verzameling.
En de verzameling de gevangene was van de verzamelaar.
En zo gaat het vandaag in ieder.
Gezin.
Familie.
Bedrijf.
Dorp.
Stad.
Land.
Planeet.
Melkweg.
Dimensie.
Universum.
Ofwel elke schepping uit uw eenheidszelf.
Totdat u wat aan uw eigen krankzinnigheid doet.
Waarbij het natuurlijk de lichamen ofwel omhulsels zijn waar de aardse mensen het meest moeite mee hebben.
Om afscheid van te nemen.
Omdat zij nog steeds denken dat dit alles is wat zij hebben.
Dus ook kunnen verliezen.
Terwijl er nooit iets te verliezen valt.
Behalve de gevangenissen die je in de vorm van.
Systemen.
Lichamen.
Betekenissen.
Zintuigen.
Omhulsels.
Scheppingen.
Om het leven heen gebouwd hebt.
Al ware de gevangenissen het leven zelf.
Houden de aardse mensen nu meer van een kooi.
Of de parkiet die erin zit.
De aardse mensen houden van geen van beide.
Omdat je nooit echt van iets kan houden dat gevangen zit binnen en buiten jezelf.
De structuur van een eenheids gerichte samenleving.
Is er natuurlijk een zonder.
Overheid.
Bedrijven.
Kerken.
Geboden.
Wetten.
Regels.
Omdat er geen goed of kwaad bestaat.
Omdat niemand het nog bedacht heeft.
Anders zou de eenheid de eenheid niet kunnen zijn.
Zodra de eenheid echter iets onbewust begint te bedenken.
Ofwel creeeren.
Valt de eens hechte familie uiteen in individuen.
Die niets meer om elkaar geven.
Tenminste wanneer u hierover eerlijk zou zijn.
Want wat geeft u vandaag echt om uw vrouw en kinderen.
Die komen toch allemaal op de tweede plaats en nooit samen met u op de eerste.
Heeft u al eens aan iemand wat gegeven zonder erover na te denken.
Zonder er wat voor terug te vragen of verwachten.
Nee toch.
U denkt dus nog steeds over alles NA.
Na U.
Tot de dood er weer op volgt.
Waarna u het na een spijt moment weer afkoopt met nog meer massa en zwaartekracht ofwel materie.
Waarvan u de schuldgevoelens weer mee moet zeulen levenslang.
Als vader.
Dan weer als moeder.
Dan weer als kind.
Om je onevenwichtigheden van alle kanten te ervaren.
In de eenheid kennen wij zeer goed het verschil tussen goed en kwaad.
En maken hier allemaal bewust gebruik van.
Niet onbewust want dan krijg je strijd.
Maar stel nou dat iemand in de eenheid toch wat wil scheppen.
Om zichzelf beter te leren kennen.
Maar tijdens dit proces het bewustzijn verliest.
Omdat hij zich alleen maar identificeert met zijn schepping.
En zijn ware aard van schepper.
Uit het oog.
Dus ook uit het hart verliest.
Dan vindt een illusionaire splitsing in hem plaats.
Die in wezen dus helemaal niet bestaat.
Maar in zijn schepping wel als enige waarheid.
Door hemzelf ervaren wordt.
Een waarheid.
Die door de zwaarte van zijn schepping ofwel omhulsels, zintuigen, betekenissen, lichamen en systemen etc.
In stand gehouden wordt.
Al ware het de enige waarheid over hemzelf.
Door deze onbewuste daad.
Plaatst hij zich dus virtueel buiten zijn eigen eenheid.
Voor het eenheidsbewustzijn ofwel achterblijvers verandert er echter niets.
Alleen de schepping is even een stuk -ofwel de schepper- van zichzelf kwijt.
Met natuurlijk de optie om terug te keren wanneer hij dit maar wil.
Als hij van het geschapene niet meer kan genieten.
Maar dan moet je wel even van bewustzijn veranderen.
Dus je hele schepping loslaten.
Waardoor je deze weer bewust i.p.v. onbewust kan ervaren.
Bewuste scheppers zijn dus zowel daders en slachtoffers van hun eigen schepping.
Maar dan zonder de menselijke betekenis die er aan slachtoffer en dader wordt gehecht.
Mensen.
Onbewuste mensen.
Spelen jullie je creatiespel al bewust.
Door te genieten van de scheppingen, omhulsels, zintuigen, betekenissen, lichamen en systemen of deze helemaal los te laten.
Waardoor je alles weer kan onderzoeken.
Dus weten en genieten.
Wie je echt bent.
Wie u echt wilt zijn.
Goede morgen aardbewustzijns bewoners.
Bent u al wakker in uw hele wereld.
Of zit u alleen nog maar op aarde vast.
Als je het vindt.
De eenheid die overal is.
Dan hoef je niet meer van bewustzijn te veranderen.
Welke opdracht zou u aan uzelf in uw schepping willen geven.
Niet om iets te bereiken.
Maar de opdracht om wat anders in je schepping te proberen.
Waarvoor je andere zintuigen nodig hebt.
Een zesde zintuig bijvoorbeeld.
Is daar een recept voor.
Heb ik daar een gediplomeerde wetenschapper of arts voor nodig.
Om mij dit uit te leggen.
Of besluit ik het dit keer maar zelf te leren.
En te zeggen.
En te doen.
En te denken.
En te genieten.
Al ware ik de schepper van mijn eigen schepping.
Die zijn volledige verantwoordelijkheid weer kent.
En neemt.
Dus niets meer ontkent.
In zichzelf.
Buiten zichzelf.
Dus overal is.
Of blijft u onderscheid maken tussen dokter en patient.
Ofwel u stelt iemand die zelf ziek is aan om u te genezen.
Ofwel u draagt de verantwoordelijkheid van uw eigen schepping over aan iemand.
Die nog niet eens weet hoe hij zijn eigen verantwoordelijkheid moet dragen.
Want net zoals een patient de verantwoordelijkheid voor zijn ziekte overdraagt op zijn dokter.
Zo draagt de dokter zijn verantwoordelijkheid over op een andere dokter.
Totdat er natuurlijk geen doktoren meer zijn.
Omdat iedereen het dorp van De Doktoren die zichzelf niet willen genezen.
Heeft verlaten.
Het is typisch menselijk om dokter en patient van elkaar te scheiden.
Dat zou je in de eenheid nooit doen.
Omdat het waanzin is andere mensen op te zadelen met hetgeen dat je zelf veroorzaakt hebt.
Maar waarvoor je niet de gevolgen wilt dragen.
Hoe kan een dokter zich dokter noemen op aarde als hij nog niet eens begonnen is om zichzelf te genezen.
Waarom genezen doktoren op aarde geen patienten.
Waarom gaat een dokter niet verder dan symptoom bestrijding.
Omdat hij vergeet de verantwoordelijkheid terug te geven aan de patient.
De verantwoordelijkheid voor zijn eigen leven.
En is het dan naastenliefde om iemand nog langer te laten lijden.
Langer dan nodig is dan wanneer hij de patient zijn leven had teruggegeven.
Maken zachte heelmeesters nog steeds stinkende wonden.
Of doen we het omdat het zo hoort.
En lijden wij omdat het zo hoort onze patient naar de slachtbank.
Omdat wij vast zitten in onze hypotheek, status, ego en nog meer angst.
Die in het geheel niets meer met naastenliefde te maken hebben.
Laat staan met de eenheidsliefde voor zichzelf.
Bent u al een ware dokter.
Dus een patient die dokter voor zichzelf is geworden.
Of.
Blijft u patienten voeren met betekenissen van hun ziekte.
Waarna de patient echt gelooft dat hij ziek is.
En de gedachten over zijn ziek zijn, zijn dag gaat vullen.
Welke na ieder bezoek aan het ziekenhuis verstrekt wordt.
Waarna patient en dokter gevangene zijn geworden van een zichzelf steeds meer herhalende waanzin die alleen maar erger en erger wordt.
En zo lopen vandaag miljoenen doktoren en patienten elkaar ziek te houden in hun dagelijkse denken, doen en praten.
Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Ziek en ongelukkig zijn.
Wordt het geen tijd om weer gewoon te gaan genieten.
Hij die niets als ziekte benoemd.
Kan ook niet ziek worden.
Zonder betekenis kan niemand ziek zijn.
Dokter, dokter, dokter.
Hoeveel doktoren zijn er op aarde.
6 miljard.
Hoeveel patienten zijn er op aarde.
6 miljard.
6 miljard doktoren en patienten die constant van rol verwisselen en maar niet beseffen dat zij zowel dokter als patient tegelijkertijd zijn.
Wie stapt uit deze carrousel.
Wie durft er weer in de stromende rivier te springen.
Gewoon weer genieten van je eigen schepping.
Zoals je hem in den beginne eens bedoeld hebt.
Hoe lang wilt u nog ziek en ongelukkig zijn.
Hoe lang wilt u nog onevenwichtig van uw schepping genieten.
En als je dan weer helemaal gezond en gelukkig bent.
Dus geniet van deze aarde.
Wil je natuurlijk weer in alle vrijheid reizen.
Snel, sneller, snelst.
Zo is je massa en zwaartekracht dus aandacht in Amsterdam.
Zo is hij weer in Los Angelos.
Zo wordt er dus niet gereisd in de eenheid.
In de eenheid reist je bewustzijn tussen de massa's en zwaartekrachten.
Ofwel vormen, lichamen, zintuigen, betekenissen, systemen.
Die gewoon blijven waar ze zijn geprogrammeerd.
Dus terwijl u met iemand op aarde praat.
Kan je bewustzijn al weer ergens anders zijn.
Omdat je aandacht niet meer op hem gericht is.
Je bent dus niet eens vertrokken.
Voordat je alweer terug bent.
Voor hen die niet verder dan de aarde kijken.
Begrijpt u het al.
Bewust i.p.v. onbewust ofwel massa c.q. zwaartekracht reizen.
Je hoeft je alleen maar op een bepaalde ervaring, ruimte, tijd af te stemmen.
En je bewustzijn betrekt een nieuw huis.
Om met behulp van de daarbij behorende zintuigen een andere wereld te ervaren.
Natuurlijk totdat je je weer op iets anders afstemt.
Bij ons is dit allang bij iedereen bekend.
En wordt het Overal Hier en Nu gebruikt.
En dan komt opeens een wens uit.
Die u al enige tijd geleden gewenst heeft.
Maar te lang over twijfelde.
Opeens begint u te geloven dat al deze fantasien wel eens waar zouden kunnen zijn.
Voor U.
Ik weet wie je bent.
Je bent mij.
Wilt u ook bewust leren reizen van dorp tot dorp.
Zonder wensen.
Zonder massa.
Zonder zwaartekracht.
Zonder onverwerkt verleden en toekomst.
Zonder Ego en Oge.
Zonder ballast.
Is het niet heerlijk om nu al vrij te zijn.
Is het niet geweldig om Overal Hier en Nu te zijn.
In alle dorpen tegelijkertijd.
Een wonder.
Uw wens die u al lang vergeten was is uitgekomen.
Dat is dus geen wonder.
Maar een gebrek aan bewustzijn.
Reizen door het leven.
Het leven dat de eenheid en bewuste schepping is.
De bewuste schepping als het levensspel.
Waarmee je kunt spelen.
Waarvan je bewust kunt genieten.
Of onbewust in op kan gaan.
Je bent voor niemand verantwoordelijk behalve voor jezelf.
Maar aangezien alle anderen jezelf zijn.
Ben je verantwoordelijk voor de hele wereld.
Verander de wereld begin bij jezelf.
Want als jij verandert.
Verandert je vrouw automatisch.
En je kinderen.
En je ouders.
En je schoonfamilie.
En je vrienden.
En je kennissen.
En iedereen die je bewust geschapen hebt binnen en buiten je eigen levensspel.
Want jij bent je schepping.
En je schepping ben jij.
En dan ben je weg.
Zomaar.
Waar ben je geweest.
Niemand weet het.
Niemand begrijpt het.
De ene keer blijft je lichaamsomhulsel achter.
De ander keer niet.
Spoorloos verdwenen.
Maar je bent er nog steeds.
Maar de anderen zien je niet meer.
Omdat je de wereld van de anderen volledig losgelaten hebt.
De anderen bestaan dus nog wel.
Maar niet meer in jouw bewustzijn.
Begin met loslaten eerst in je werk.
Laat dan kennissen los.
Laat dan je vrienden los.
Laat dan je schoonfamilie los.
Laat dan je familie los.
Laat dan je kinderen los.
Laat dan je vrouw los.
Maar natuurlijk hoef je niets los te laten.
Als je geniet van deze aardse schepping uit jezelf.
Want laat nooit wat los waarvan je in evenwicht geniet.
Totdat je er niet meer van geniet.
En als je niet meer geniet van deze schepping uit jezelf.
Onderwijs dan eerst je vrouw in de eenheid.
En dan je kinderen.
En dan je familie.
En dan je schoonfamilie.
En dan je vrienden.
En dan je kennissen.
Zonder oordelen, opdringen en overtuigen.
Omdat je alleen maar over je eigen ervaringen praat.
Net zolang.
Todat zij allemaal zijn opgegaan in jou.
Opdat jij geen massa en zwaartekracht meer hebt in deze wereld.
En het begin der tijden het eind der tijden in deze wereld inluid.
Omdat in den beginne we allemaal een en dezelfde waren.
Natuurlijk is het in het begin niet makkelijk om familie en vrienden in jezelf op te lossen.
Omdat je soms twijfelt of zij wel jezelf zijn.
Maar hoe meer je deze twijfel in jezelf oplost.
Hoe sneller de oplossing gaat.
Al ware het een natuurlijk proces.
En dan gebeurt er iets.
Waardoor het hele proces in een versnelling komt.
Het lijkt net alsof je familie, vrienden en kennissen meer op jou gaan lijken.
Omdat hun eigenschappen je perfect gaan aanvullen.
Tot een geheel.
Je wenst op een gegeven moment.
Nee je wenst niet meer.
Het gebeurt automatisch.
Dat jullie weer allemaal weer in een lichaam samen zijn.
Een lichaam zoals de eenheid is.
De eenheid die MensGod is.
De eenheid waar alles uit voortgekomen is.
Het geheel dat u bent.
En altijd bent geweest.
Zoeken.
Alles gebeurt op deze aarde om u weer uw volledige zelf te laten vinden.
Om weer volledig van uzelf te genieten.
Er bestaat geen ongeluk of ziekten meer.
Maar alles herinnert aan uw volledige zelf.
Zie iedere pijn als een herinnering aan uw volledige zelf.
Waarbij de pijn de onbalans aan deze herinnering vertegenwoordigt.
Waarom zou u uzelf nog steeds pijn doen.
Niemand is ongelukkig of ziek.
Als hij zichzelf geen pijn meer doet.
Kanker is genezing.
Als u de waarschuwing begrijpt.
Hart- en vaatziekten zijn genezing.
Als u de waarschuwing begrijpt.
Echtscheiding is genezing.
Als u de waarschuwing begrijpt.
Dus uw herhalingspatroon verandert.
Het patroon dat u gevangen houdt in ziekte en ongeluk.
En wanneer u dan eindelijk besluit om lijden in leven te veranderen.
Verandert de wereld om u heen.
Want zonder (bewustzijns)verandering verandert er niets.
En blijft u in uw verdwaalde bewustzijn.
Die zijn gehele schepping de schuld geeft.
Van zichzelf.
Waar ben je Nu.
Wat ben je aan het denken.
Wat ben je aan het doen.
Wat ben je aan het zeggen.
Waarvan ben je Nu aan het genieten.
Wat draagt het bij aan je bewustzijn.
Ofwel gezondheid, geluk en genieten.
Waar wilt u zijn.
Hier.
Daar.
Overal.
Luister.
Je kan het redden.
Je kan het niet redden.
Je twijfelt weer.
De stroom in de rivier is te sterk.
Je wilt wat anders.
Wat anders dan het leven.
Ik durf er niet in te springen.
Want ik kan nog niet zwemmen.
In de rivier springen.
Zou mijn dood betekenen.
Ik keer me weer af van de rivier.
Die maar blijft doorstromen.
En zie het dorp.
Wat ik al levenslang ken.
Ik draai me weer om.
En voel de rivier.
Ik spring erin.
Zonder erover na te denken.
Want mijn gedachten zouden me alleen maar tegenhouden.
Ik drijf weer in de rivier.
Zonder te zwemmen.
Dit keer.
Zij voert mij overal.
Langs al mijn dorpen.
Ik ervaar nu weer wie ik volledig ben.
Zonder betekenissen.
Zonder discussies.
Zonder nadenken.
Zonder vragen.
Zonder antwoorden.
Zonder oorzaak.
Zonder gevolg.
Zonder goed.
Zonder kwaad.
Zonder ergens te zijn.
Maar overal hier en nu.
Ik ben.
Ik ben weer voor het eerst.
Mijn volledige zelf.
Besef Overal Hier en Nu.
U kunt nooit sterven.
Alleen uw omhulsel lost op.
Wanneer u dat wilt.
Loslaten doet geen pijn.
Vasthouden wel.
Als u er geen aandacht meer aan besteed.
Is er dus niets aan de hand.
Omhulsels zijn goede vrienden.
Als u iets waar en wanneer dan ook wilt ervaren.
Zorg er goed voor zolang de ervaring gelukkig en gezond is.
Laat het los als dit niet meer het geval is.
Zet uzelf vrij.
Want u bent vrij.
Altijd geweest.
Schrijf uw levensverhaal op.
Schrijf het op.
Schilder het.
Beeldhouw het.
Zing het.
Speel het.
Geef het door.
Draai het om.
Breng je Schepping in Evenwicht.
Blijf jezelf in je eigen Schepping.
De Gave die je weer kunt gebruiken.
Leef Overal Hier en Nu.
Geniet of laat je creatiespel los.
Ik zou wel eens jouw wereld willen zien.
Zou dat kunnen.
Voordat je mijn wereld leert kennen.
Misschien zijn onze werelden wel hetzelfde.
Alleen ons bewustzijn dus genieten verschilt.
Is het geen tijd om van bewustzijn te veranderen.
En zo kom je tot je ware zelf.
Die de eenheid is.
Weet je wat ik van jullie geleerd heb.
Dat jullie allemaal mijzelf zijn.
Dat was een groot geschenk.
En daar dank ik jullie voor.
Zodat ik mijzelf weer volledig heb leren kennen.
Onderling verbonden.
Voor altijd.
Ben ik hier nog nodig.
Ik zal jullie missen.
Tot de volgende keer.
Misschien.
Zorg goed voor jezelf in dit aardse leven.
Want het is niet voor niets dat je hier bent.
De Angst en Liefde:
De tegenstellingen van Angst en liefde zijn niet aangeleerd maar door uzelf geprogrammeerd.
De Ervaring:
Deze tegenstellingen kunnen alleen maar ervaren worden met behulp van een omhulsel van zintuigen en betekenissen dat voor iedere beleving verschilt.
De Beleving:
Het lichaam ervaart. De ziel schept. De geest kijkt toe.
De Ommekeer:
Als je je leven niet meer vanuit je schepping maar vanuit je eenheid ervaart kom je weer tot leven.
De Resonantie:
Des te minder schepping je in je bewustzijn draagt des te minder zal je op je schepping reageren.
De Schepping:
Uit eenheid (evenwicht) kan je alleen maar polariteit (onevenwicht) scheppen. Alles wat u dus binnen en buiten uzelf ervaart is in tegenstelling met uw ware aard.
De Aantrekking:
Tegenstellingen trekken elkaar altijd aan omdat zij ernaar verlangen om weer een te zijn.
De Stroming:
Het eenwordingsproces gaat vanzelf als je niet tegen je eigen schepping vecht maar er bewust van geniet.
De Sparteling:
Het scheppingsproces blijft zich herhalen als je onbewust tegen je eigen schepping blijft vechten.
De Acceptatie:
Alles wat u als uzelf accepteert dus loslaat keert weer terug in de eenheid.
De Doelstelling:
Het doel van de schepping is niet om naar de eenheid terug te keren maar om er bewust van te genieten.
De Wetenschepping:
Alleen zij die weer volledig weten wie zij zijn kunnen van zichzelf genieten.
De Eenheid:
Wil je de eenheid begrijpen dan moet je de eenheid weer helemaal zijn.
HET VERSCHIL TUSSEN VECHTEN EN LOSLATEN
Het verschil tussen vechten en loslaten…
is dat je van twee weer een wordt.
Want alleen als je weer een bent…
zijn het gevecht en de discussies in en
buiten jezelf opgehouden.
Want alleen de ene zonder anderen…
is nooit meer alleen.
Waarom zou u nog in uw eigen illusies geloven…
wanneer u weet dat deze in
het geheel niet waar zijn.
Het probleem van goed en slecht…
bestaat immers alleen maar in uw
tegenstrijdige gedachten.
De schuldvraag, zorgen, twijfels en angsten…
zijn het gevolg van deze
strijd tussen uw ware zelf en uw creatie.
Wanneer u zou stoppen met strijden tussen goed en slecht…
verdwijnen uw
schulden, zorgen, twijfels en angsten als sneeuw voor de zon.
Ieder mens is het middelpunt…
van de zijn eigen schepping
Er is niets of niemand…
meer of minder dan hem.
En alles draait om hem…
en hem alleen.
De grootste angst van de mens…
is om weer God te zijn.
Want alleen God is verantwoordelijk…
voor al zijn woorden, daden en
gedachten.
En dat is nu net…
waar de mens niet voor verantwoordelijk wil zijn.
Voor alles wat hij eens gecreeerd heeft…
want dat doet zo'n pijn.
+
Overal in en buiten mij ontstaan creaties waarop ik mijn aandacht even richt,
waardoor ik het even
ben, om het daarna weer los te laten om weer van wat anders
te genieten.
Laat de eenheidsliefde toe die u door anderen gegeven wordt.